De wijzigingen in de regels voor de MfN-registermediator  per 1 januari 2020 zijn speciaal voor mediators in strafzaken van belang. Vooral artikel 7 geheimhouding en artikel 10 vastlegging van het resultaat van de mediation.

In artikel 7 lid 2 staat per 1 januari 2020 expliciet dat de eindovereenkomst onder de geheimhouding valt, behalve als partijen afspreken dat (een deel van) de eindovereenkomst, in MiS Slotovereenkomst genoemd, niet vertrouwelijk is.

In artikel 10 lid 1 staat dat de mediator ervoor zorgt dat de afspraken van partijen deugdelijk op papier komen, en in art 10 lid 3 staat d at partijen schriftelijk vastleggen in hoeverre de overeenkomst vertrouwelijk is/blijft.
De mediator moet dus partijen er op  wijzen dat zij een keuze moeten maken  met betrekking tot de vertrouwelijke status van de slotovereenkomst.
Wordt er geen keuze gemaakt, dan wordt via het nieuwe artikel 7 lid 2 bepaald dat de gehele slotovereenkomst eindovereenkomst vertrouwelijk. Dat levert bij een mediation in een strafzaak een contradictie op, aangezien de slotovereenkomst met goedvinden van partijen in het dossier gevoegd wordt en dan niet meer 100% vertrouwelijk is. Daarbij zijn zittingen meestal openbaar en kan er publiek op de publieke tribune zitten als de slotovereenkomst ter sprake komt.

Mediators in strafzaken moeten daarom extra alert zijn op wat zij in de slotovereenkomst opnemen!

Mochten collega’s (voor eigen risico!) mijn format gebruiken: kijk het na of je het op dit punt wilt aanpassen.

Het overzichtsarrest van de Hoge Raad d.d. 28 mei 2019 ECLI:NL:HR:2019:793 geeft een uitleg van de (on)mogelijkheden van een vordering benadeelde partij. De Hoge Raad wijst een overzichtsarrest als daar een aanleiding voor is: een wetswijziging , of voortschrijden inzicht bijvoorbeeld. Het belang ervan is dat een overzichtsarrest (zoals het woord zegt) een overzicht geeft van wat geldend recht is met betrekking tot  een bepaald onderwerp.  Voor dit arrest over de vordering benadeelde partij geeft de Hoge Raad als aanleiding op: de wetswijziging per 01-01-2019 waardoor verplaatste schade ook binnen het strafrecht kan worden gevorderd alsook de affectieschade.
Tevens wil de Hoge Raad met haar uiteenzetting voorkomen, dat de strafrechter te snel een vordering benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaart om reden dat deze het strafproces onevenredig belast.

Het arrest is te vinden op https://www.rechtspraak.nl/

Naar aanleiding van een vraag die vaker gesteld wordt bespreek ik in het kort de vraag of het nuttig of nodig is om in je startovereenkomst bij mediation in strafzaken een verbod tot het maken van opnames op te nemen.
In de standaard mediation/startovereenkomst die de mediationbureau’s met de afspraakbevestigingen meesturen is bij mijn weten géén opnameverbod opgenomen.
Naar ik begrijp is de gedachte dat het niet nodig is, omdat het in gerechtsgebouwen sowieso al verboden is om opnames te maken.
Dat is echter iets te kort door de bocht naar mijn mening. Het is namelijk verboden om zonder toestemming van de President van de rechtbank/het Hof opnames te maken.

In de Persrichtlijn van 2013 staat :
3.4.1. Zonder toestemming is het verboden in gerechtsgebouwen om beeld- en geluidsopnames te maken. Journalisten die beeld- en geluidsopnames willen maken, melden zich vooraf bij de afdeling communicatie van het gerecht.
3.4.2 Voorafgaand aan de zitting, dan wel op de momenten die met de afdeling communicatie zijn afgesproken, wordt aan fotografen gelegenheid geboden foto’s te maken.

De mediation/startovereenkomst is een overeenkomst naar burgerlijk recht tussen de daarin genoemde partijen.  Het zou op zich vreemd zijn als een derde, de President van de Rechtbank in dit geval, zou kunnen bepalen wat de afspraak tussen partijen op het onderdeel opnames maken is. Want wat doe je als er wèl toestemming zou zijn gegeven (hypothetisch, maar toch)?
Daarnaast vinden mediations in strafzaken niet altijd op de rechtbank plaats. Geregeld zijn we te gast op politiebureaus, of op gemeentehuizen, die weer eigen regels hebben.
Tenslotte zijn opnames met een mobiele telefoon al heel gauw gemaakt, zonder dat je dat altijd in de gaten hebt. Dan kan het voor een partij lastig zijn de ander erop aan te spreken dat hij zonder toestemming van de President opnames gemaakt heeft. Dat zou kunnen op grond van een vordering uit onrechtmatige daad.
Als je het echter contractueel bent overeengekomen, kun je de boosdoener ook op grond van de overeenkomst aanspreken.

Om bovenstaande redenen heb ik wèl in mijn mediationovereenkomst staan dat het maken opnames verboden is, alsmede het gebruik ervan. Dat laatste vind ik een waardevolle toevoeging: ook als een ander (de meegekomen ondersteuner bv) opnames maakt, mag de betrokken partij die niet gebruiken.